عوامل شبکه ساز (Crosslink Agents)

این عوامل مواد شیمیایی هستند که موجب تشیل اتصالات عرضی میان زنجیره های پلیمری شده و پلیمر گرمانرم را به پلیمر گرما سخت تبدیل می کنند.

به طور کلی مولکول هایی که می توانند بین دو زنجیر پلیمری پل (اتصال) ایجاد کنند عبارتند از:

الف) آنهایی که واکنش شبکه سازی را آغاز می کنند مانند عوامل ولکانش مثل گوگرد، ترکیباتی سیلانی و غیره که بیشتر در صنعت لاستیک سازی استفاده می شوند.

ب) آنهایی که کاملا کاتالیزوری عمل می کنند. که در این می توان برخی از اسید ها و آمین ها را نام برد.

ج) آنهایی که به زنجیر پلیمری حمله کرده و مرکز فعال رادیکالی ایجاد می نمایند همانند پراکسیدها. پلیمر در حالت معمول دارای زنجیرهایی است که بر روی آنها می تواند شاخه های کوتاه یا بلندی نیز قرار داشته باشد. این زنجیرها مانند پشم با هم در بوده و گره های فیزیکی ب روی آنها ایجاد شده است. استفاده از مواد شبکه ساز سبب می گردد علاوه بر این اتصالات فیزیکی برخی پیوند های شیمیایی نیز بین زنجیرهای مختلف را به یکدیگر متصل کند. این عمل منجر به افزایش مقاومت حرارتی و استحکام مکانیکی پلیمر و کاهش انعطاف پذیری و عدم بازیافت آن خواهد شد.