پلی اکسی متیلن (POM)
استال برای اولین بار توسط شیمیدان آلمانی Hermann Staudinger در سال ۱۹۲۰ کشف شد و سپس توسط شیمیدانان محقق DuPont، تولید کنندگان اصلی پلاستیک Delrin®، در سال ۱۹۵۶ سنتز تجاری شد. “کسری” که سپس می تواند با کاتالیزورهای دیگر از طریق پلیمریزاسیون یا چند تراکم ترکیب شود تا یک پلاستیک نهایی تولید شود.
برای ساخت هموپلیمر استال مانند Delrin®، فرمالدئید بی آب باید با ایجاد واکنش بین فرمالدئید آبی و الکل برای تشکیل یک همی فرمال تولید شود. سپس همی فرمال گرم می شود تا فرمالدئید آزاد شود و فرمالدئید با کاتالیز آنیونی پلیمریزه می شود. پلیمر حاصل هنگامی که با انیدرید استیک واکنش می دهد تثبیت می شود که هموپلیمر پلی اکسی متیلن را ایجاد می کند.
استال در انواع مختلف تجاری و فرمولاسیون موجود است که هر کدام مزایا و معایب خاص خود را دارند. به عنوان مثال، Delrin® ۵۰۰ پلی اکسی متیلن همه منظوره با ویسکوزیته متوسط است که تعادل خوبی بین جریان و خواص فیزیکی دارد. می توان از آن برای تولید قطعات از طریق ماشینکاری CNC و قالب گیری تزریقی استفاده کرد و اغلب برای ساخت قطعات مکانیکی، سیستم های سوخت و اتصال دهنده ها استفاده می شود. از سوی دیگر، Delrin® ۱۷۰۰P یک رزین با ویسکوزیته بسیار کم و قالب گیری سریع است که برای قطعاتی با اشکال پیچیده ، دیواره های نازک، مسیرهای جریان طولانی یا ابزارهای چند حفره ای مناسب است. همچنین بهترین پایداری حرارتی قالبگیری را برای قالبگیری بدون رسوب در شرایط سخت ارائه میدهد.
از آنجایی که ده ها فرمولاسیون مختلف استال وجود دارد، مهم است که تحقیقات خود را انجام دهید و مطمئن شوید که پلاستیک آینده شما تمام خواصی را که برای کاربرد شما نیاز دارید را ارائه می دهد.
پلیمر پلی اکسی متیلن یک پلیمر کریستاله است که از پلیمریزاسیون فرم آلدهید به دست آمده که به طور معمول به آنها پلی استال می گویند.
این پلیمر بر دو نوع هموپلیمر و کوپلیمر در بازار موجود می باشد. سرعت رشد و مطلوبیت این پلیمر به دلیل خواص مکانیکی خوب، مقاومت به رطوبت و نیز ماشین کاری آسان به صورت فزاینده در صنعت قابل مشاهده است.
هر دو نوع پلی استال H و C از نظر مشخصات عمومی شبیه به هم می باشند و تنها تفاوت آنها در سرویس حرارتی تحت فشار و نیز هیدرولیز می باشد.
در واقع هموپلیمر استال در مقاومت حرارتی تحت فشار تحمل نسبتاً بالانری از کوپلیمر آن دارد ولی در عوض مقاومت کمتری نسبت به هیدرولیز و نیز قلیا دارند.
نقاط قوت پلی اکسی متیلن
- مقاومت به فرسودگی بالا
- استحکام ابعادی خوب
- ضریب سایش پایین
- مقاومت به فشردگی و ضربه حتی در دماهای پایین
- قابلیت ماشین کاری عالی بخصوص در ماشین آلات اتوماتیک
نقاط ضعف پلی اکسی متیلن
در مقایسه PA6 دارای مقاومت کمتری در برابر خراشیدگی است به خصوص در محیط های کثیف و گرد و خاکی
کاربرد پلی اکسی متیلن
مکانیکی: این پلمیر یکی از پرمصرف ترین پلاستیک های مهندسی قابل استفاده در کاربردهای مکانیکی است. مانند: یاطافان – گوشواره – جعبه دنده با گشتاور پایین – چرخ دنده ها – نوارهای نقاله و تجهیزات ماشین آلات دقیق که نیازمند استحکام ابعادی مناسب و تلورانس محکم و ثابت می باشند.
غذایی: به سبب خاصیت فیزیولوژی بی اثر و امکان استفاده در آب ۸۰ درجه در این صنعت کاربرد فراوان دارد.
الکتریکی: به سبب اینکه این پلیمر نمگیر نمی باشد بسیار کاربرد زیادی در عایق ها دارد.
شیمیایی: به سبب مقاومت به قلیا و مواد آلی مناسب جهت بسیاری از پمپ ها، فلنج ها و تجهیزات کارخانه شیمیایی است.