این پلیمر کاربرد وسیعی در درون جک های پنوماتیک وهیدرولیک داشته و به عنوان یک ضربه گیر ممتاز شناخته میشود.
پلی یورتان ممکن است گرماسخت یا گرمانرم، سفت وسخت یا قابل انعطاف و نرم،جامد یا خلل و فرج دار بهمراه تنوع خواص زیاد باشند. کاربردهای اصلی آنها در پوششها، الاستومرها و اسفنج ها است. پلی اورتان ها مقاومت به سایش عالی دارند اما پسماند(hysteresis) بالایی دارند. فومهای پلی یورتان سخت به طور گسترده به عنوان موادعایق بکار می روند زیرا ترکیبی از انتقال حرارت کم و صرفه اقتصادی خوب را بهمراه دارند. استفاده از آنها به عنوان عایق و کاربردی دیگر با به شرایط دمایی ۱۲۰ درجه ساتنی گراد محدود می شود. پلی اورتان ها در نور مستقیم خورشید و یا در تماس با بسیاری از حلالهای آلی عمر زیادی ندارند. دو نوع پلی یورتانهای معمول عبارتند از: پلی یورتان های برپایه پلی استر و پلی یورتان های برپایه پلی اتر، که این ساختار بخش قابل توجهی از رزینهای پلی اورتان را تشکیل می دهد.
پلی یورتان (PUR) درآلمان درطول جنگ جهانی دوم گسترش یافت. دکتر اتو بایر شیمی اولیه پلی یورتان در سال ۱۹۳۷ کشف کرد و آیجی فاربن (بایر) آنرا به ثبت رساند.
مزایا:
مقاومت سایشی خوب، مقاومت ضربه ای خوب، چقرمگی خوب، ویسکوزیته کم، افزایش طول زیاد، انعطاف پذیری خوب، استحکام پرگی خوب، جمع شدگی کم، پایداری Hydrolytically و …
معایب:
قابلیت گرمایی ضعیف
مقاومت آب و هوایی کم
تحت تاثیر تعداد زیادی از حلال ها
بکار گیری ایزوسیانات های سمی
قابل اشتعال
کاربردها:
قالبها/ ابزار/ مواد مدل سازی، کاربردهای پوششی، چسب ها، کاربردهای صنعتی، چرخ ها، بوش ها، کاربردهای خودروی، نمونه های دست ساز، فوم ها و پکینگ ها و جکهای روغنی و دستگاه پرس و …
